Scenario

Synopsis:
Een klein jongetje vertelt aan een onzichtbare ondervrager over een ziek vogeltje dat hij heeft gevonden en verzorgd. Het blijft echter de vraag of het echt gebeurd is wat het jongetje vertelt, of dat hij het allemaal zelf verzonnen heeft.

Scenario:
Aan een grote tafel zit een kind te tekenen. Hij bevindt zich in een saaie kale ruimte waar behalve de tafel niets in staat. Op de tafel staat een glas drinken met een rietje.
‘Laat eens zien wat je hebt getekend,’ klinkt ineens een stem. Kennelijk zit er iemand aan de andere kant van de tafel, die net buiten beeld valt. Het kind kijkt op in de richting van de stem (naar het beeld toe) en houdt zijn tekening in de lucht. Te zien is dat er twee figuren op het papier zijn getekend. ‘Ben jij dat jongetje?’ vraagt de stem. Het kind mompelt ‘hmhmm.’ ‘En wie is dat dan naast je?’ ‘Tommie,’ zegt het jongetje zo zacht dat het nauwelijks te verstaan is. ‘Wat zeg je?’ vraagt de stem indringend. ‘Dat is Tommie,’ zegt het kind wat luider.’ Hij trekt de tekening weer terug, legt hem voor zich neer en strijkt hem glad, maar de getekende figuur blijft tussen hem en de kijker (wij dus) in hangen. ‘Is Tommie jouw vogeltje?’ vraagt de stem verder. ‘Nee hij is van niemand,’ antwoordt het kind, ‘hij viel uit de lucht.’ Op dat moment valt de getekende vogel op de tafel en begint wild rond te fladderen. Het kind kijkt er gefascineerd naar, maar wordt uit zijn concentratie getrokken door een nieuwe vraag: ‘Waarom viel hij dan uit de lucht?’ Het kind kijkt weer terug naar de vogel, die nu minder fladdert en onhandig met zijn vleugel over de tafel sleept. ‘Hij was een beetje ziek,’ zegt hij, ‘hij had pijn aan zijn vleugel, maar ik heb hem beter gemaakt.’ Terwijl het kind praat, houdt de vogel op met hinken, fladdert op het glas, dat naast het jongetje staat, en neemt een slokje. Hierna vliegt hij op en begint aan een sierlijke vlucht. Het kind kijkt verwonderd op naar de vlucht van de vogel. ‘En vloog hij toen weg?’ vraagt de stem. ‘Nee…hij bleef bij mij,’ antwoordt het kind. De vogel strijkt neer op de schouder van het kind en begint zijn veren te poetsen. ‘Waar is hij nu dan?’ Vraagt de stem. Het kind zegt niks meer en slaat zijn ogen neer. De vogel kijkt op en vliegt dan weg van zijn schouder. Langzaam vervaagt hij totdat hij is verdwenen. Het kind schuift zijn glas naar zich toe en begint door het rietje te zuigen, zonder nog een keer op te kijken.

Techniek:
Getekende animatie. De omgeving en het jongetje zijn schetsmatig getekend en hebben geen kleur. Het blijven lijnen tegen een witte achtergrond die niet echt ruimtelijk worden en onafgewerkt blijven. De vogel ziet er minder letterlijk uit en ontstaat telkens uit vlekken en krassen. Afhankelijk van wat er wordt verteld, verschijnt de vogel, wordt hij meer uitgewerkt en krijgt zelfs kleur (aquarel) om vervolgens weer weg te zakken in een vlek of kras.