De opdracht

De opdracht die ons gegeven is in de tweede periode van het derde jaar animatie, luidt als volgt:

Maak een korte animatie waarbij lip-sync (oftewel een karakter zo animeren dat het lijkt of hij/zij praat) centraal staat. Dit kan bijvoorbeeld in de vorm van een monoloog van 1 karakter of een conversatie tussen twee of meerdere karakters. De techniek staat vrij.

Voor mij was het vrijwel meteen duidelijk dat ik een getekende animatie wilde gaan maken, aangezien ik daar in het tweede jaar een beginnetje mee heb gemaakt en heb gemerkt hoe fascinerend ik het vind om met getekende animatie bezig te zijn zonder het gevoel te hebben dat het me beperkt. Ik wil me hier al een tijd langs meer in gaan verdiepen en specialiseren en deze periode ben ik vrij om dat te doen.

Wat betreft het verhaal was ik er nog niet zo snel over uit. Ik wist dat ik het zo simpel mogelijk moest houden (omdat ik nogal geneigd ben het ingewikkeld en gedetailleerd te maken waar dat soms niet nodig is) dus leek het me goed om met één karakter te werken. Ook leek het me boeiend om een kind te animeren. Technisch omdat kinderen anders bewegen dan volwassenen en inhoudelijk omdat kinderen helemaal op kunnen gaan in hun eigen fantasie. Hierboven bij het scenario kun je lezen wat daaruit voort is gekomen.